Aby zmniejszyć niebezpieczeństwo porażenia, stosuje się dodatkową ochronę przeciwporażeniową. Wymagają jej przede wszystkim urządzenia elektryczne w obudowie metalowej (lodówki, pralki, zmywarki). W domach stosuje się najczęściej następujące rodzaje ochrony przeciwporażeniowej:
- zerowanie – metalowa obudowa odbiornika jest połączona z przewodem zerowym instalacji elektrycznej,
- uziemienie – metalowa obudowa odbiornika jest połączona z tak zwanym uziomem za pośrednictwem metalowego przewodu uziemiającego,
- wyłączniki ochronne – różnicowoprądowe.
Wybór odpowiedniego sposobu jest określony w technicznych warunkach przyłączenia (sieć zewnętrzna musi być odpowiednio przystosowana).
W instalacjach niskiego napięcia stosuje się aparaturę zabezpieczającą, umieszczoną najczęściej w obudowie modułowej. Stosowane zabezpieczenia dzielą się na:
- zabezpieczenia nadprądowe (nadmiarowo-prądowe) – aparat elektryczny zabezpieczający obwód przed nadmiernym wzrostem płynnego prądu (np. z powodu zwarcia lub przeciążenia obwodu; mogą to być różnego rodzaju bezpieczniki topikowe lub wyłączniki instalacyjne uzupełniane niejednokrotnie o odgromniki i ograniczniki przepięć; wkładki bezpieczników topikowych są wykonywane na określony prąd znamionowy (od kilku do kilkudziesięciu A), jaki bezpiecznik wytrzymuje przez czas nieograniczony; wyłączniki samoczynne mają wyzwalacz cieplny z paska bimetalowego i wyzwalacz elektromagnesowy – pierwszy działa w wyniku przeciążeń, a drugi w przypadku zwarcia,
- zabezpieczenia różnicowo-prądowe (przeciwporażeniowe) – stosowane w celu zabezpieczenia obwodu przed niekontrolowanym rozpływem prądu, powstałym w wyniku uszkodzenia izolacji, czy też w wyniku porażenia użytkownika; w przypadku stwierdzenia przepływu prądu różnicowego (różnica prądów w przewodach obwodu), następuje natychmiastowe odłączenie napięcia zasilającego; szczególnie niebezpieczne dla człowieka jest działanie prądu zmiennego o częstotliwości 50 Hz (migotanie komór serca); prąd 0,075-0,1 A powoduje porażenie śmiertelne.
Wytyczne do stosowania danego sposobu ochrony zawierają klasy (od 0 do III) ochronności urządzenia będącego potencjalnym źródłem zagrożenia.
Do rozdziału obwodów elektrycznych stosuje się rozdzielnice. Są to szafki, w których wnętrzu instaluje się różnego rodzaju aparaty: liczniki energii elektrycznej, układy sterowania, styczniki, przekaźniki itp. Rozmiary skrzynek są znormalizowane, co umożliwia zestawienie całej rozdzielnicy z wymaganej liczby elementów.
Zaletą rozdzielnic skrzynkowych jest przejrzystość ich składu i niewielka ilość zajmowanego miejsca. Nowoczesne typy rozdzielnic przystosowane są do instalowania aparatury modułowej na standardowej szynie 35 mm. Zaletą urządzeń w obudowie modułowej jest łatwość montażu wynikająca ze znormalizowanych wymiarów i prostego montażu w rozdzielnicy.
