Zastosowanie systemów przeciwoblodzeniowych jest o wiele bardziej efektywne, zapewnia bezpieczeństwo użytkowania, obniża zdecydowanie koszty eksploatacji i konserwacji zabezpieczanych nawierzchni i elementów. Ogrzewanie przeciwoblodzeniowe zapobiega gromadzeniu się śniegu i oblodzeniu ścieżek, chodników, podjazdów, schodów. Zapewnia drożność rynien i rur spustowych, nie dopuszczając do powstawania sopli i uszkodzenia elewacji i konstrukcji dachów spowodowanego niekontrolowanym spływaniem wody.
Składa się z systemu elektrycznych kabli grzejnych zasilanych prądem jedno- lub trójfazowym, którym steruje regulator temperatury z czujnikiem temperatury lub kontroler współpracujący z zestawem czujników temperatury i wilgoci. System automatycznie dostosowuje się do istniejących warunków atmosferycznych, włączając się i wyłączając zależnie od temperatury powietrza i zawilgocenia chronionej powierzchni. Stosowane są przewody zasilane jednostronnie lub dwustronnie oraz maty grzewcze. System zabezpieczeń zapewnia ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym.
Systemy przeciwoblodzeniowe mogą być instalowane w każdym rodzaju nawierzchni: betonie, asfalcie, kostce brukowej. Pod asfaltem lub chodnikiem kable układa się na siatce zbrojeniowej lub mocuje specjalną taśmą montażową.
Moc jednostkową instalacji grzewczej określa się w W/m 2 i zależna jest ona między innymi od takich czynników jak: strefa klimatyczna, usytuowanie względem obiektów sąsiadujących oraz wymagań projektowych. Moc instalacji powinna wynosić od 250 do 400 W/m2.
W schodach zewnętrznych kable grzejne należy układać równolegle do dłuższej krawędzi stopni. Skrajne odcinki kabla grzejnego należy układać jak najbliżej krawędzi stopni, by zapewnić równomierne ogrzewanie całej powierzchni schodów. Nadmiar kabla może posłużyć do ogrzania powierzchni przed schodami (np. wycieraczki).
Instalację przeciwoblodzeniową najlepiej planować na etapie projektowania budynku, gdyż można ją ułożyć wraz z wylewaniem schodów. Jeżeli istniejące schody będą modyfikowane, należy wykuć bruzdy i w nich prowadzić kable. Całość przykrywa się wylewką betonową i układa np. płytki antypoślizgowe.
Systemy przeciwoblodzeniowe można również stosować na dachach. Rozwiązanie to zapewnia drożność systemów rynnowych i kontrolowany spływ wody z powierzchni dachu, eliminuje obciążenie systemów rynnowych, zapobiega uszkodzeniom elewacji budynku i konstrukcji dachu.
Na dachach o dużym nachyleniu, z uwagi na bariery przeciwśnieżne, należy stosować ogrzewanie dolnej części dachu. Maksymalna moc jednostkowa zależy do wielu czynników: materiału z jakiego wykonana jest rynna (większa moc dla rynien metalowych i mniejsza dla plastikowych), konstrukcji dachu, izolacji dachu (większa moc jednostkowa dla dachów z warstwą izolacji pod pokryciem), strefy klimatycznej. Szacunkowo można przyjąć, że moc instalacji grzewczej powinna wynosić od 30-50 W/mb rynny lub rury spustowej.
W rynnach i rurach spustowych kable mocuje się za pomocą uchwytów lub taśmą. Instalację, podłączenie i uruchomienie systemu najlepiej powierzyć specjaliście, który wybierze kable grzejne, kontrolery, czujniki, regulatory temperatury.
