Przy znacznych wahaniach temperatury (np. na elewacjach na zewnątrz budynku lub przy ogrzewaniu podłogowym) spoiny muszą mieć większą szerokość, żeby umożliwić odkształcenia termiczne płytek i podłoża pod nimi. Powinny być też elastyczne.
Zbyt sztywne fugi (szczególnie na ścianach zewnętrznych budynku, tarasach i schodach zewnętrznych, posadzkach z ogrzewaniem podłogowym, podłożu drewnopochodnym lub z płyt g-k albo w przypadku, gdy klej jest dużo bardziej elastyczny niż masa spoinująca) mogą popękać. Ze względów estetycznych przy płytkach o dużych wymiarach lepiej wyglądają też szerokie spoiny (które są jednak trudniejsze do wykonania od wąskich). Stosując płytki gorszego gatunku możemy poprawić wygląd ściany wykonując szersze spoiny.
Masy cementowe są najczęściej dwuskładnikowe, sprzedawane w postaci proszku do zarobienia wodą. Nadają się do spoinowania okładzin ceramicznych, kamiennych i szklanych wewnątrz i na zewnątrz budynku. W sprzedaży dostępne są masy przeznaczone do fug wąskich (do ok. 5 mm) oraz fug szerokich (do ok. 20-30 mm). Faktura spoiny może być gładka lub chropowata, a zależnie od średnicy ziaren wypełniacza: drobno-, średnio- lub gruboziarnista. Masy drobnoziarniste stosuje się przede wszystkim przy spoinach wąskich, a gruboziarniste – przy spoinach szerokich. Masy dostępne są najczęściej w kilkudziesięciu kolorach.
Masy cementowe uelastycznione uzyskuje się przez dodanie emulsji elastycznej do wody zarobowej (spoiny trwale elastyczne wykonuje się z silikonu). Występują też w postaci gotowej do użycia.
Masy epoksydowe sprzedawane są w postaci dwóch składników: żywicy epoksydowej i utwardzacza. Nie zawierają wypełniacza. Są szczelne i odporne na działanie związków chemicznych, dlatego nadają się dobrze do spoinowania obłożonych płytkami blatów kuchennych. Można je myć powszechnie stosowanymi środkami czystości.
Masy silikonowe, silikonowo-akrylowe i akrylowe – dostępne w postaci jednoskładnikowych gotowych mas aplikowanych ze specjalnych opakowań zwanych kartuszami. Są one wodoszczelne i odporne na powstawanie grzybów i pleśni. Dają elastyczną fugę, która jest stosowana do wypełniania szczelin w narożach ścian oraz w miejscu łączenia ściany z posadzką, a także wszelkich szczelin dylatacyjnych.
Kity i masy do wypełniania ubytków
Kity i masy służą do lokalnego wypełniania szczelin, rys i ubytków w różnych materiałach budowlanych oraz elastycznych uszczelnień. Są uniwersalne lub przeznaczone do podłoży określonego typu. Dostępne są w niewielkich opakowaniach (40-750 ml): tubkach, kartuszach lub aluminiowych pojemnikach (preparaty w aerozolu). Środki zapakowane w kartusze wyciska się pistoletem ręcznym lub pneumatycznym przy pomocy dozowników o kształcie stożka nakładanych na pojemnik, a następnie rozprowadza szpachlą lub gąbką.
Kit – stosowany do wypełniania nierówności powierzchni i trwałego łączenia drewna, metali, szkła, płytek kamionkowych, betonu.
Masy akrylowe – stosowane wewnątrz budynków, do wypełniania rys i pęknięć; masę po wyschnięciu można malować.
Masy kauczukowe – stosowane głównie do uszczelnień obróbek blacharskich.
Masy poliuretanowe – przeznaczone do uszczelniania pęknięć i dylatacji.
Masy butylowe – używane do uszczelniania połączeń konstrukcji stalowych, zakładek blacha-blacha oraz do prac dekarskich, obróbek blacharskich, podejść kominowych, otwornic, kalenic itp.
fot. Kreisel
