- punktowy – obecnie rzadziej stosowany z powodu dużej ilości robót ziemnych – konieczność podzielenia terenu na kwadraty i uformowania czterech spadków w stronę umieszczonej w centrum studzienki, a następnie połączenia każdej z nich z kanalizacją;
- liniowy – znacznie prostszy do wykonania, teren należy uformować ze spadkiem w kierunku kanału odwadniającego, który znajduje się na niewielkiej głębokości. System ten produkowany jest w sześciu klasach w zależności od obciążenia terenu – od A do F. Do odwadniania terenu wokół domów jednorodzinnych wystarczy klasa A lub B. Klasa A oznacza teren używany wyłącznie przez pieszych i rowerzystów. Klasa B obejmuje drogi, ciągi piesze, parkingi dla samochodów osobowych.
Elementy systemu liniowego:
- korytka – spływa do nich woda z powierzchni terenu. Wymiary korytek dobiera się uwzględniając wielkość terenu odwadnianego oraz ilość wód opadowych. Najczęściej stosuje się korytka o wysokości 11,5-15 cm, szerokości 10 cm i długości 50 lub 100 cm. Ich dno może być płaskie lub ukształtowane ze spadkiem. W pierwszym przypadku ułożony kanał nie ma spadku i to rozwiązanie stosuje się do mniejszych powierzchni. Jeśli odprowadzanie wody musi być efektywniejsze należy wybrać korytka o zmiennej wysokości ułożone ze spadkiem 0,5-0,6%. Korytka produkuje się z materiałów trwałych, odpornych na korozję i środki chemiczne np. z polimerobetonu, betonu włóknistego, rzadziej zwykłego, tworzyw sztucznych (PVC, PP, PE);
- ruszty – służą do przykrycia korytek. Firmy oferują ruszty szczelinowe, kratowe oraz perforowane. Wykonywane są ze stali nierdzewnej, ocynkowanej, polimerobetonu, żeliwa, PVC. Sprzedawane są w komplecie z korytkami, do których mocuje się je za pomocą śrub, zatrzasków lub blokady poprzecznej;
- ścianki czołowe – pełne zamykają kanał, a z króćcami wykorzystywane są do łączenia poszczególnych odcinków kanałów lub umożliwiają odprowadzenie wody do kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej;
- studzienki – spływa do nich woda zebrana w kanale odwadniającym. Warto wyposażyć ją w kosz, który zatrzymuje większe zanieczyszczenia, co zapobiega przedostawaniu się ich do kanalizacji.
Uzupełnieniem systemu są wpusty, czyli odpływy podwórzowe, balkonowe, tarasowe, oraz osadniki, syfony, wycieraczki.
Na co zwrócić uwagę stosując system odwodnienia liniowego?
- szybki montaż ze względu na łączenie poszczególnych odcinków korytek na specjalnie wyprofilowane pióro i wpusty lub doczołowo
- mało kłopotliwa eksploatacja, ponieważ dzięki zapewnieniu odpowiedniej prędkości wody w kanałach, następuje ich samooczyszczanie
- spadek odwadnianego terenu jest niewielki, więc chodzenie bądź przejeżdżanie nie jest utrudnione
fot. ACO
