Tynki
|
(fot. Kubik) |
Zaprawy tynkarskie i ich zastosowanie
Tynki tradycyjne, zwane też grubowarstwowymi, stosuje się do wykańczania ścian jednowarstwowych z betonu komórkowego, ceramiki poryzowanej lub keramzytobetonu oraz ścian trójwarstwowych, w których warstwa osłonowa nie jest gotową elewacją, a więc nie jest wykonana np. z cegieł klinkierowych ani silikatów. Wyprawy grubowarstwowe stosuje się też do renowacji starych tynków oraz jako podkład pod wymagające równego podłoża tynki cienkowarstwowe.Zaprawę tynkarską można sporządzić na budowie lub kupić gotową. Obecnie na większości budów używa się gotowych zapraw, bo bezpośrednio na placu budowy trudno precyzyjnie dozować składniki (cement, wapno, piasek, woda), a następnie połączyć je z wymaganą starannością, w związku z czym nie udaje się z nich uzyskać tynków takiej jakości jak z zapraw przygotowywanych fabrycznie.
Jakość gotowych zapraw tynkarskich jest kontrolowana laboratoryjnie, dzięki czemu cechy tynku z zaprawy przygotowanej z różnych worków są takie same. Często zaprawy te są fabrycznie wzbogacone domieszkami poprawiającymi ich właściwości, jak przyczepność i urabialność. Tynki z gotowych zapraw można nakładać przy użyciu agregatu, co znacznie ułatwia i przyspiesza pracę.
Rodzaje
Tynki cementowe – stosuje się głównie na cokoły i fragmenty ścian szczególnie narażonych na uszkodzenia, na przykład wokół wejść i przy schodach. Wykonuje się też z nich warstwy podkładowe pod tynki cementowo-wapienne lub pod izolację pionową ścian piwnic i fundamentów.Tynki cementowo-wapienne – łatwiej się je nakłada i mają większą przyczepność do podłoża niż cementowe, ale też mają mniejszą wytrzymałość i są mniej odporne na zawilgocenie. Można je stosować na wszystkich rodzajach ścian murowanych. Tradycyjne tynki cementowo-wapienne są szare, więc dla nadania elewacji koloru trzeba je malować farbami fasadowymi.
Tynki wapienne – stosuje się bardzo rzadko, głównie do renowacji zabytków.
Emilia Rosłaniec, Jarosław Antkiewicz
Pełny artykuł w PDF: Elewacje