Porównanie właściwości ścian działowych z cegieł, płyt g-k, betonu komórkowego i luksferów

Czego dowiesz się z artykułu?

• Jakie są zalety i wady ściany działowej z cegły?
• Jakie są zalety i wady ściany działowej z betonu komórkowego?
• Jakie są zalety i wady ściany działowej szkieletowej?
• Czy warto budować akustyczne ściany działowe?
• Czy warto budować ściany działowe z luksferów?
• Jakie są orientacyjne koszty budowy ścian działowych?

Ściany działowe, podobnie jak wewnętrzne ściany konstrukcyjne, dzielą wnętrza na poszczególne pomieszczenia. W odróżnieniu od tych drugich nie przenoszą jednak obciążeń od innych części domu, dlatego nie muszą być tak masywne. Nie znaczy to jednak, że można je stawiać z dowolnych materiałów i w dowolnych miejscach. Rozmieszczenie przegród określone jest bowiem w projekcie domu.

Ewentualne zmiany na etapie wykończeniowym lub dobudowa ściany w użytkowanym budynku wymagają konsultacji z projektantem. Dotyczy to szczególnie przegród z materiałów o masie przekraczającej 100 kg/m². Do takich należą np. ściany z cegły. W takich przypadkach konieczne jest sprawdzenie wytrzymałości stropu lub wylewki podłogowej na parterze i ewentualne ich wzmocnienie w miejscu przebiegu ściany. Jeżeli jest to niemożliwe, pozostaje wykonanie przegrody o małym ciężarze, np. szkieletowej z płyt g-k.

Układamy płytki w stylu Stara Cegła - krok po kroku

Zobaczcie film z układania cementowych płytek w stylu Starej Cegły firmy ELKAMINO DOM. Każda płytka ma nieco inny nieregularny kształt i porowatą strukturę. Są barwione w masie, wyglądają stuprocentowo jak płytki cięte ze starych cegieł.

Ściany murowane z cegły i szkieletowe to najpopularniejsze, ale nie jedyne typy przegród działowych. Oprócz nich często wykonywane są ściany z betonu komórkowego, rzadziej - przegrody akustyczne. Jeszcze mniej popularne, ale bardzo oryginalne, są bariery z pustaków szklanych.

Izolacyjność akustyczna ścian wewnętrznych

1. Ściana z cegły

Ten najbardziej tradycyjny sposób wznoszenia ścian od lat ma wielu zwolenników. Tego typu ściany są bardzo solidne - bez problemu zawiesimy na nich ciężkie przedmioty, szafki kuchenne i inne elementy wyposażenia. W zależności od grubości uzyskuje się różną zdolność przegród do tłumienia hałasu: od ok. 35 (przy otynkowanej ścianie z cegły dziurawki o grubości 9,5 cm), do 47 dB (dla przegrody z pełnej cegły o grubości wraz z tynkiem 15 cm). To bardzo istotna cecha, ponieważ jednym z najważniejszych zadań ścian działowych jest skuteczne tłumienie dźwięków.

Wadą tej technologii jest duży ciężar - 1 m² ściany z cegły pełnej waży nawet 250 kg. Innym mankamentem jest długotrwałość realizacji. Spoiwo (zaprawa cementowo-wapienna) musi związać, co wydłuża cały proces, ponadto wysychanie tynku trwa dość długo, co odsuwa w czasie wykończenie ściany.

Może cię zainteresować

Jak wzmocnić naroża ścian i uniknąć ich uszkodzenia w trakcie użytkowania mieszkania? Jak szpachlować płyty gipsowo-kartonowe ze spłaszczoną krawędzią? Jaki jest możliwy rozstaw profili w suficie podwieszanym? Jak wykończyć ściany w niebanalnych wnętrzach? Samodzielne wygładzanie ścian w domu krok po kroku Jak tynkować ścianę, a jak sufit? Krok po kroku Tynk hybrydowy maszynowy - gipsowy czy cementowy? Czy wybór jest konieczny? Jak odnowić stare ściany mieszkania w kamienicy? Sekrety mistrzowskiej renowacji Lampa MONO - łatwy montaż nawet w cienkich płytach g-k Jak kłaść panele winylowe na ścianę? Jak uzyskać idealnie gładką ścianę lub sufit? Tynkowanie latem i zimą tynkiem gipsowym Alfa Dolina Nidy Sucha zabudowa w łazience - jak nie popełnić błędów budowlanych?

Zobacz więcej Zwiń

Murowane ściany działowe wykonuje się przeważnie układając na sobie cegły na płask (ich szerokość wynosi 12 cm), przy czym pod pierwszą ich warstwę należy podłożyć pas papy. Bardzo ważne jest odpowiednie połączenie przegrody z postawionymi wcześniej ścianami nośnymi. Zazwyczaj wykonuje się je osadzając pręty zbrojeniowe średnicy 6-8 mm w przegrodzie nośnej (na etapie stanu surowego) i w spoinach ściany działowej. Elementy te rozmieszcza się co 30-50 cm.

Ściana działowa z cegły - schemat

Inny sposób to tzw. strzępia - w ścianach nośnych pozostawia się zagłębienia - gniazda na cegły ściany działowej. Spotyka się też metodę polegającą na wycięciu w ścianie nośnej pionowej bruzdy, głębokiej na kilka centymetrów i szerokości cegieł ściany działowej, w którą wchodzi wymurowana przegroda.

Cienkie ściany o grubości 6-7 cm i o długości ponad 5 m należy wzmocnić prętami zbrojeniowymi średnicy 6 mm, układanymi w co drugiej spoinie. W otworach drzwiowych wykonuje się nadproża z 2-3 prętów o średnicy 8 mm, zalewanych ok. 5 cm warstwą betonu.

Uwaga! Pomiędzy stropem a ścianą działową należy pozostawić ok. 1,5 cm szczelinę kompensującą ugięcia stropu. Wypełnia się ją szczelnie materiałem elastycznym, np. wełną mineralną lub pianką montażową.

Ściany z cegły charakteryzują się dobrą izolacyjnością akustyczną, ale są ciężkie - 1 m² przegrody z cegły pełnej waży nawet 250 kg. (fot. Lafarge)

2. Ściana z betonu komórkowego

Bloczki z betonu komórkowego mają wiele zalet. Charakteryzują się przystępną ceną i niewielką masą (ok. 50 kg/m²). Dzięki dużym wymiarom i prostej obróbce elementów, z tego materiału buduje się łatwo i szybko - także przegrody o nietypowych kształtach. Do wznoszenia tego typu ścian używa się bloczków o różnej grubości (najczęściej 12 cm) i gęstości (przeważnie 500 lub 600 kg/m³). Im ściana będzie cięższa, tym lepszą izolacyjnością akustyczną oraz większą wytrzymałością będzie się odznaczać. Pod tymi względami ustępuje jednak przegrodom z cegły.

Ściana działowa z betonu komórkowego - schemat

Murowanie wygląda podobnie jak w przypadku cegieł, przy czym dokładne wymiarowo bloczki można łączyć także na cienkie spoiny - przy użyciu zaprawy klejowej, co ułatwia późniejsze wykończenie ściany. Ta metoda wymaga jednak dużej staranności. W przeciwieństwie do tradycyjnego sposobu murowania, w którym 10-15 mm spoina ułatwia skorygowanie odchyleń, tu nie ma miejsca na błędy. Dlatego kluczowe jest idealne wypoziomowanie pierwszej warstwy bloczków, aby ewentualne nierówności nie przenosiły się na całą ścianę.

Murowanie z betonu komórkowego na cienką spoinę wymaga dużej staranności. Kluczowe jest wypoziomowanie pierwszej warstwy bloczków. (fot. Xella (Ytong))

Zobacz, jak murować ścianę działową z betonu komórkowego

3. Ściana szkieletowa

To jeden z najpopularniejszych obecnie sposobów dzielenia wnętrz. Ściany szkieletowe są lekkie (masa przy jednowarstwowym opłytowaniu nie przekracza 30 kg/m²) i szybkie do wykonania. Można je wykańczać praktycznie od razu po wzniesieniu.

Ich konstrukcję stanowią profile stalowe o różnej szerokości (przeważnie 50, 75 lub 100 mm), mocowane do podłogi i sufitu, ewentualnie szkielet drewniany. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniona jest wełną mineralną, a osłonę stanowią najczęściej płyty gipsowo-kartonowe. Zwykłe (białe) przeznaczone są do salonu i sypialni, te o zwiększonej wodoodporności na wilgoć (zielone), stosuje się np. w łazienkach.

Ściana szkieletowa z płyt g-k. - schemat

W zależności od potrzeb można też zdecydować się na produkty o tzw. kwalifikowanej odporności ogniowej oraz płyty o zwiększonej odporności ogniowej i równocześnie bardziej odporne na wilgoć. Jeżeli na ścianach będziemy chcieli wieszać przedmioty o wadze większej niż 30 kg, powinniśmy zastosować płyty gipsowo-włóknowe, które mają ponad trzykrotnie większą wytrzymałość od płyt g-k i są od nich bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne.

Podobne właściwości mają płyty drewnopochodne, np. mfp (mocniejsze płyty zalecane są też wtedy, gdy planujemy wykończyć ścianę ciężką okładziną, np. płytkami ceramicznymi). Alternatywą jest wzmocnienie płyt g-k, np. poprzez umieszczenie deski pomiędzy słupkami konstrukcyjnymi na wysokości mocowania planowanych szafek lub innych sprzętów.

Prace zaczyna się od wyznaczenia przebiegu ściany i przyklejenia do profili podłogowych, ściennych i sufitowych izolacyjnej taśmy akustycznej. Elementy te mocuje się do przegród za pomocą kołków montażowych, w odstępie nie większym niż 1 m. Następnie ustawia się, w odstępie 60 cm, profile słupkowe.

Kolejnym krokiem jest przymocowanie do nich po jednej stronie płyt g-k za pomocą wkrętów. Przestrzeń między profilami wypełnia się wełną mineralną, pełniącą funkcję izolacji akustycznej. Następnie mocuje się płyty od drugiej strony przegrody. Ostatnim krokiem jest wypełnienie łączeń płyt masą szpachlową, zatopienie w niej taśmy zbrojącej z włókna szklanego i wygładzenie styków papierem ściernym.

Ściany szkieletowe z płyt g-k są obecnie jednym z najczęściej stosowanych systemów zabudowy wnętrz. (fot. Isover)

Zobacz, jak wykonać ścianę z płyt g-k.

4. Ściana akustyczna

Jednym z mankamentów ścian szkieletowych jest słaba izolacyjność akustyczna. Aby ją poprawić, można zastosować podobną technologię, ale z dodatkowymi elementami.

Ściana akustyczna - schemat

Jednym z wariantów jest użycie szerszych profili szkieletu, wełny mineralnej odpowiedniej grubości oraz podwójnego poszycia z płyt g-k (najlepiej odmiany akustycznej). Inną opcją jest podwójne opłytowanie, a także wykonanie dwóch stelaży, z polami wypełnionymi wełną, rozdzielonych dodatkową jej warstwą o grubości np. 4 cm.

Uzyskana w ten sposób przegroda będzie miała izolacyjność akustyczną nawet lepszą niż ściana murowana o tej samej szerokości. Poza tym będzie odporna na uszkodzenia mechaniczne i bez problemu powiesimy na niej nawet najcięższe szafki. Trzeba jednak pamiętać, że takie rozwiązanie oznacza zwiększenie ciężaru przegrody, co może stanowić dla stropu znaczne obciążenie.

Aby zapobiegać przenoszeniu drgań, profile obwodowe w ścianach szkieletowych należy okleić izolacyjną taśmą akustyczną. (fot. Knauf)

5. Ściana z luksferów

Ciekawym sposobem na wykończenie i doświetlenie wnętrz jest wykonanie ściany z pustaków szklanych, zwanych popularnie luksferami. Takie przegrody charakteryzują się dobrą izolacyjnością akustyczną (40-45 dB) i całkowitą wodoodpornością. Można z nich wykonać całą ścianę, część większej przegrody lub wydzielić tylko fragment wnętrza.

Ściana z luksferów - schemat

Budowa ściany z luksferów nie jest zbyt skomplikowana. Elementy łączy się na specjalną zaprawę na bazie białego cementu, a szczeliny wypełnia zaprawą do fug. Aby utrzymać stałą szerokość spoin, należy stosować plastikowe krzyżyki dystansowe. W spoinach pionowych i poziomych układa się zbrojenie z prętów o średnicy 8 mm. Ich rozstaw zależy od wymiarów przegrody. Ściana z pustaków musi być oddylatowana od innych przegród. Szczelinę o szerokości 1-2 cm należy wypełnić pianką montażową i osłonić listwą dekoracyjną.

Szklane pustaki mogą posłużyć do wzniesienia całej ściany lub tworzyć niepełną przegrodę. (fot. Vitrosilicon)

Ściany działowe - ile to kosztuje?

Koszty prac zależą od wielu czynników - powierzchni ścian, rodzaju zastosowanych materiałów, kosztów robocizny itp. Szacunkowo można przyjąć, że najtańsze będą przegrody szkieletowe z płyt g-k. Za m² takiej ściany zapłacimy ok. 90 zł (materiał i robocizna). Przegroda szkieletowa w wersji akustycznej będzie przynajmniej dwa razy droższa. Wykonanie ściany murowanej oznacza wydatek rzędu 120-150 zł/m² (z tynkowaniem). Najwięcej zapłacimy za przegrodę z luksferów - 250-400 zł/m².

Do powyższych cen trzeba doliczyć koszt wykończenia ścian. Za pokrycie farbą lateksową 1 m² przegrody zapłacimy od 2 do 7 zł. Za malowanie fachowcy życzą sobie 5-20 zł/m². Ceny tapet są bardzo zróżnicowane. Najtańsze kupimy za 4 zł/m², droższe kosztują ponad 20 zł/m². Do tego dochodzi koszt ich ułożenia (10-30 zł/m²). Na panele z PVC trzeba przeznaczyć 20-30 zł/m² (+ montaż - 15-20 zł/m²), a na najtańsze płytki ścienne - 30-50 zł/m² (+ ok. 50 zł/m² za ułożenie).

Redakcja BD
fot. otwierająca: Śnieżka