Ściany trójwarstwowe

Funkcję termoizolacyjną pełni odrębna od konstrukcyjnej warstwa, nie jest ona jednak osłonięta tynkiem cienkowarstwowym, lecz ścianką opartą na fundamencie i dodatkowo związaną ze ścianą nośną za pomocą stalowych kotew.

 

Ściana osłonowa musi być odporna na działanie czynników atmosferycznych – w tym wielokrotne zamarzanie i rozmarzanie. Często wybiera się materiały niewymagające tynkowania, np. cegłę silikatową lub klinkierową, ale warstwa osłonowa bywa też murowana np. z pustaków ceramicznych i pokrywana tynkiem.

Ściana trójwarstwowa ze szczeliną wentylacyjną (fot. Xella (Silka))

W ścianach ocieplonych wełną mineralną pozostawia się szczelinę wentylacyjną (z otworami u dołu i u góry ściany) pomiędzy warstwą ocieplenia a ścianką osłonową. Pozwala ona usunąć wilgoć, która mogłaby się gromadzić w warstwie wełny.

 

Ściany ocieplone styropianem zwykle buduje się bez szczeliny wentylacyjnej, gdyż w odróżnieniu od wełny styropian ma niewielką nasiąkliwość. Ściany trójwarstwowe charakteryzuje bardzo dobra zdolność do tłumienia dźwięków, co w niektórych sytuacjach jest cenne.

 

Trzeba jednak pamiętać, że największy wpływ na wnikanie dźwięków do wnętrza domu mają często drzwi i okna, a nie ściany. Natomiast pod względem właściwości cieplnych są podobne do ścian dwuwarstwowych. Spośród wszystkich rodzajów ścian dają zaś największe możliwości wykonania niezwykle trwałej, a przy tym efektownej elewacji (zależnie od wybranego materiału na ściankę osłonową).

Jeśli ocieplenie ściany trójwarstwowej zostanie źle ułożone, to naprawa tego błędu będzie niezwykle trudna (fot. Markowicze)

Wykonanie ścian trójwarstwowych jest najbardziej pracochłonne, szczególnie jeśli warstwa zewnętrzna i tak wymaga otynkowania (można stosować tradycyjne tynki).

 

Trzeba bardzo uważnie przyglądać się pracy wykonawców, bo w przypadku tego rodzaju ściany naprawa jakichkolwiek wad, szczególnie w sposobie ułożenia ocieplenia, jest niezwykle trudna.

 

Zdarza się też, że do murowania ściany elewacyjnej murarze używają nieodpowiedniej zaprawy, co powoduje powstanie brzydkich smug i wykwitów (najczęściej zdarza się to w przypadku elewacji z cegły klinkierowej).

Jarosław Antkiewicz