Koniec z wysokimi rachunkami za ciepłą wodę! Wybierz pompę ciepła

Podgrzewanie ciepłej wody do kąpieli, zmywania itd. pochłania wprawdzie znacznie mniej ciepła, niż ogrzewanie budynku, jednak z c.w.u. korzystamy przez cały rok, a nie tylko w sezonie grzewczym. Ostatecznie więc nie są to wcale ilości energii, które można by zignorować. Tym bardziej, jeżeli mamy liczną rodzinę lub domownicy lubią często napełniać dużą wannę. Wtedy okazuje się, że jedna kąpiel to już kilkaset litrów gorącej wody. Duże znaczenie ma też aspekt związany z komfortem. Gorącą wodę zawsze powinniśmy mieć do dyspozycji w wystarczającej ilości. Tak aby domownicy nie musieli np. długo czekać na ponowne odnowienie jej zapasu po tym jak ktoś wziął prysznic. Ponadto podgrzewanie wody powinno kosztować jak najtaniej. To wszystko może zapewnić nam pompa ciepła. Pod warunkiem jednak, że wszystkie elementy instalacji zostaną prawidłowo dobrane, a i sama pompa będzie wystarczająco efektywnie dostarczać ciepło w każdych warunkach.

Czy pompa ciepła może zapewnić ciepłą wodę użytkową (c.w.u.)?

Na pierwszy rzut oka instalacja grzewcza z kotłem i z pompą ciepła może wydawać się bardzo podobna. Jednak to tylko pozory. System, który ma działać dobrze, musi się sporo różnić od typowego wariantu z kotłem. Nie ma tu wersji przepływowych (tzw. dwufunkcyjnych), zbiornik musi być znacznie większy, sama powierzchnia wymiany ciepła musi być bardzo duża itd.

Podstawowym warunkiem jest przy tym wybranie dobrej jakości pompy ciepła. Nieco paradoksalnie, bo przecież to niejako tylko dodatkowa funkcja pompy ciepła, ale przygotowywanie c.w.u. bywa naprawdę trudnym sprawdzianem dla tych urządzeń. I nie wszystkie go zdają. Rzecz w tym, że do skutecznego ogrzewania wnętrz może wystarczać podgrzewanie wody nawet do zaledwie 35°C. Tak jest w przypadku odpowiednio zaprojektowanej podłogówki. Jednak to o wiele za mało na potrzeby c.w.u. Żeby podgrzać wodę w zbiorniku do wymaganej temperatury 40-45°C, pompa musi uzyskiwać 50-55°C. A trzeba pamiętać, że przy bardzo małej różnicy pomiędzy temperaturą wody zgromadzonej w zasobniku oraz krążącej w obiegu grzewczym pompy, podgrzewanie wody staje się powolne i nieefektywne.

To prawdziwie zimowe warunki są najtrudniejszym testem dla pompy ciepła. Także, jeżeli chodzi o przygotowywanie c.w.u.

Czy podgrzewanie wody za pomocą pompy ciepła jest ekonomiczne?

Teoretycznie każda typowa pompa powietrze/woda ma wystarczające parametry, żeby sprawnie i tanio podgrzewać c.w.u. To znaczy ma przynajmniej kilka kW mocy, zaś wodę grzewczą podgrzewa do temperatury 55°C, działa do nawet -20°C na zewnątrz. Niby wszystko się zgadza, ale gdy zaczniemy dokładniej wczytywać się w specyfikację, to całkiem często okazuje się, że wprawdzie pompa ma nominalnie np. 7 kW, lecz taką moc osiąga dopiero przy dodatniej temperaturze powietrza, zaś szczyt jej możliwości przy -20°C to zaledwie 2 kW. I to przy temperaturze zasilania zaledwie 35°C, nie zaś 55°C. Część z nich nie zaś w ogóle nie jest w stanie osiągnąć 55°C, gdy temperatura powietrza spada np. poniżej -12°C. Niby na wszystkie te mankamenty można coś poradzić i ostatecznie dogrzewać wodę wbudowaną w zbiornik elektryczną grzałką. Jednak chyba nie do końca o to chodzi kupującym pompy ciepła.

Na szczęście, z pompami Aquarea nie ma takich problemów. Oferują one nawet więcej, niż 55°C na zasilaniu w całym zakresie dopuszczalnej temperatury zewnętrznej, czyli do -25°C, a nawet -28°C w zależności od modelu. Nowe pompy Aquarea serii K mogą zapewnić nawet 60°C na zasilaniu nawet przy -10°C mrozu. Natomiast pompy serii L, polecane przede wszystkim do modernizowanych budynków, oferują jeszcze więcej. W ich przypadku temperatura na zasilaniu może wynosić nawet 75°C przy -10°C. Ponadto maksymalna temperatura c.w.u. może sięgać nawet 65°C. To bardzo dużo. Pozwala to w razie konieczności uzyskiwać faktycznie większą ilość wystarczająco ciepłej wody oraz podgrzewać ją szybciej.

Pompy Aquarea serii L dają nawet 75°C na zasilaniu i mogą podgrzewać c.w.u. do 65°C. To znacznie powyżej standardu.

Dlaczego zasobnik wody do pompy ciepła musi być większy niż ten dla kotła?

Wielkość zasobnika to jeden z kluczowych parametrów każdego układu przygotowywania c.w.u. z pompą ciepła. Przede wszystkim powinien on być wyraźnie większy, niż w instalacji zasilanej przez kocioł. Wiele osób dziwi się dlaczego, skoro w dotychczasowej instalacji z kotłem wystarczał zasobnik wody 100 l, to dlaczego w ofercie na pompę wpisano zbiornik ok. 200 l. Bynajmniej nie jest to jednak rzecz wynikająca z chęci naciągnięcia klienta na większy wydatek, lecz po prostu konieczność.

Kotły, przede wszystkim te gazowe, ale również z podajnikiem na węgiel lub pelety, automatycznie przekierowują swą moc na podgrzewanie c.w.u., jeżeli tylko temperatura wody w zbiorniku spadnie poniżej ustawionego poziomu. Dysponują zaś bardzo wysoką mocą, najczęściej ponad 20 kW. Ponadto mogą wówczas bardzo mocno podnieść temperaturę wody w obiegu (np. do 80°C), żeby przyspieszyć nagrzewanie zbiornika. Z kolei pompa ciepła ma zwykle moc przynajmniej dwa razy niższą, ponadto nie jest w stanie osiągnąć zbyt wysokiej temperatury wody. Pompy Aquarea serii L (do 75°C na zasilaniu) są tu raczej wyjątkiem od reguły.

Dlatego, żeby zapewnić komfort korzystania z wody, pompy ciepła wyposaża się w większe zasobniki. W efekcie, dzięki dysponowaniu większym zapasem wody, fakt jej wolniejszego podgrzewania przestaje być odczuwalny. Warto tu wspomnieć o jeszcze jednym atucie pomp serii K. Z racji tego, że bez problemu mogą one podgrzewać c.w.u. w zbiorniku nawet do 65°C faktyczny zapas dostępnej gorącej wody znacząco rośnie. Po prostu mając bardziej gorącą wodę już w kranie, przy korzystaniu z niej, dodajemy więcej wody zimnej. W efekcie ilość wody o użytecznej temperaturze ok. 40°C rośnie, chociaż zasobnik wody pozostaje tej samej wielkości.

Zasobnik c.w.u. współpracujący z pompą ciepłą powinien być znacznie większy, niż w przypadku kotła. Zwykle odpowiednie będzie ok. 200 l.

Co zapewnia efektywne podgrzewanie wody w instalacji z pompą ciepła?

Duża moc pompy oraz nawet dość wysoka temperatura wody grzewczej to jeszcze nie dość, żeby efektywnie podgrzewać wodę zgromadzoną w zasobniku. Przecież niezbędne ciepło trzeba nie tylko wytworzyć, ale również skutecznie i szybko przekazać wodzie w zbiorniku. Tych warunków w połączeniu z pompą ciepła nie spełniłyby natomiast niemal wszystkie zbiorniki zupełnie dobrze współpracujące z kotłami. Przede wszystkim dlatego, że powierzchnia wymiany ciepła jest w nich zbyt mała - mają zbyt krótkie wężownice, zaś konstrukcja dwupłaszczowa też nie jest wystarczająco wydajna.

Pompy w wersji All-in-One nie tylko są optymalnie skonfigurowane pod względem technicznym. Ponadto zajmują niewiele miejsca i łatwo wkomponować je w ciąg zabudowy.

Zasobniki przeznaczone specjalnie do pracy z pompami ciepła mają specjalne wężownice o bardzo dużej powierzchni, dzięki czemu wymiana ciepła zachodzi odpowiednio sprawnie. Trzeba przy tym zaznaczyć, że wszystkie parametry - pojemność zbiornika, wielkość wężownicy, temperatura wody na "wyjściu" z pompy muszą być do siebie dopasowane. Dlatego najlepszym wyjściem jest kupienie fabrycznie przygotowanego zestawu All-in-One, czyli pompy ciepła zamkniętej w jednej obudowie wraz z zasobnikiem wody i niezbędnym osprzętem. Mamy wówczas bowiem pewność, że wszystko dobrano tu w sposób optymalny, a następnie starannie zmontowano i dokładnie sprawdzono jeszcze w fabryce. Z praktycznego punktu widzenia bardzo ważny jest też fakt, że wszystko wygląda estetycznie - bez rur na wierzchu i miejsc, gdzie gromadziłby się kurz. Pompa zamknięta w jednej obudowie wraz z dużym zasobnikiem wody o pojemności 185 l mieści się w jednym zwartym "bloku" o wymiarach podstawy nie przekraczających 60 × 60 cm. Czyli takich samych jak w przypadku standardowej lodówki, pralki, czy innego tzw. dużego AGD. Znakomicie ułatwia to dobre zagospodarowanie przestrzeni. Warto wspomnieć jeszcze o jednym atucie zestawów All-in-One, jakim jest bardzo dobra izolacja zbiornika. Dzięki innowacyjnej izolacji U-Vacua straty ciepła z zasobnika do otoczenia są nawet kilka razy mniejsze, niż w przypadku typowej izolacji ze styropianu, wełny mineralnej lub pianki. A to oznacza wolniejsze wychładzanie się wody, czyli oszczędność energii.