Alarmy przez lata kojarzyły się z bankami i luksusowymi rezydencjami. Obecnie są standardowym wyposażeniem w budownictwie jednorodzinnym. I nie ma tu znaczenia, czy dom jest duży, czy mały - przecież każdy chce się czuć bezpiecznie.
Planowanie powinno się zacząć od określenia potrzeb. Warto skorzystać z usług profesjonalnej firmy, która sporządzi projekt instalacji, biorąc pod uwagę kilka czynników. Jednym z nich jest właśnie powierzchnia budynku. Co oczywiste, w mniejszym domu, z mniejszą liczbą okien i drzwi, które wymagają szczególnej ochrony, potrzeba mniej czujników alarmowych niż w dużej rezydencji. Znaczenie ma też kształt domu - budynki o skomplikowanym kształcie wymagają zainstalowania większej liczby czujników niż proste bryły.
Kolejny czynnik to lokalizacja domu. Na włamanie bardziej narażone są domy położone na uboczu, do których intruz może się łatwiej dostać niezauważony. Wreszcie profil właścicieli domu - o bardziej zaawansowanej ochronie powinny pomyśleć osoby zamożne oraz te, które są często nieobecne w domu.
Układanie instalacji alarmowej - ja jakim etapie budowy?
Przy planowaniu alarmu znaczenie ma również to, na jakim etapie się na niego decydujemy. Wszystkie elementy wchodzące w skład instalacji alarmowej (centrala alarmowa, sygnalizatory, urządzenia sterujące, czujniki) mogą się bowiem komunikować ze sobą radiowo albo poprzez przewody.
Wersja radiowa polecana jest do istniejących budynków. Co prawda takie urządzenia są droższe, ale ich zainstalowanie nie wiąże się z koniecznością wykucia w ścianach i sufitach bruzd, w których będą biegły przewody.
W dopiero wznoszonych domach nie ma to znaczenia, ponieważ wszystkie instalacje i tak układa się przed otynkowaniem ścian. A instalacja przewodowa ma tę przewagę nad radiową (poza wspomnianymi niższymi kosztami), że nie trzeba pamiętać o wymianie baterii w poszczególnych urządzeniach. Poza tym jest bardziej niezawodna - w wariancie radiowym zdarzają się zaniki zasięgu czujników.
Najważniejszy element systemu alarmowego
Niezależnie od powierzchni domu, w skład każdej instalacji wchodzi ten sam, wspomniany już, zestaw elementów. Różna może być tylko ich liczba.
Najważniejszym z nich jest centrala alarmowa, której zadaniem jest odbieranie i interpretowanie sygnałów z czujników alarmowych. W momencie, gdy wykryje jakieś nietypowe zdarzenie, uruchamia alarm, jednocześnie wysyłając informację do agencji ochrony i włączając zamontowane na zewnątrz budynku sygnalizatory emitujące sygnał dźwiękowy i błyski świetlne. Centralę należy zamontować w miejscu trudno dostępnym dla włamywacza. W przeciwnym razie intruz mógłby ją szybko odnaleźć i unieruchomić system.
Kolejnym istotnym elementem są urządzenia sterujące, które służą do komunikowania z centralą alarmową. To manipulatory (klawiatury z wyświetlaczem), piloty, karty zbliżeniowe i breloki. Dzięki nim aktywujemy i dezaktywujemy system, a także zaprogramujemy instalację. Z manipulatora dowiemy się również o uruchomieniu alarmu i wszystkich zdarzeniach, które zarejestrował system alarmowy. Urządzenie to umieszcza się zazwyczaj w pobliżu drzwi wejściowych albo w garażu - po to, aby móc szybko wydać polecenie centrali alarmowej.
Rodzaje czujek alarmowych
Żadna instalacja alarmowa nie mogłaby się też obyć bez czujników, które odbierają sygnały o zagrożeniu. Elementy te dzieli się na trzy podstawowe grupy: ruchu, chroniące okna i drzwi oraz sygnalizujące pożar bądź awarie instalacji domowych.
Zadaniem czujników ruchu jest wykrywanie obecności intruza na chronionym obszarze. W sprzedaży są modele wykorzystujące podczerwień, mikrofale albo dualne, które mają oba rodzaje detektorów. Te ostatnie są najbardziej skuteczne, ponieważ dzięki nim można wyeliminować fałszywe alarmy. Jeżeli w domu są małe zwierzęta, warto zaopatrzyć się w urządzenia z regulowanym progiem czułości, które da się ustawić tak, aby nie reagowały na ruch psa czy kota.
W pomieszczeniach czujniki ruchu montuje się zazwyczaj w narożnikach pomieszczeń, natomiast na posesji - na ogrodzeniu, na ścianie domu przy oknach i drzwiach oraz przy bramie garażowej (bariery mikrofalowe i podczerwieni).
Z grupy czujników chroniących okna i drzwi najczęściej stosowane są urządzenia kontaktronowe, sygnalizujące otwarcie stolarki. Składają się z dwóch elementów - magnesu i kontaktronu. Montuje się je na skrzydle okna lub drzwi oraz na ościeżnicy. Oddalenie ich od siebie skutkuje uruchomieniem alarmu. Z kolei czujki stłuczeniowe reagują na dźwięk rozbitego szkła w oknie lub w drzwiach tarasowych.
Inny rodzaj to czujki wibracyjne, które uruchamiają alarm na skutek wstrząsów wywołanych przy próbie wyważania drzwi lub okien. Umieszcza się je nie tylko na oknach, ale specjalne ich rodzaje również na ogrodzeniu. Kolejny typ to czujki do zamków drzwiowych, które uruchamiają alarm w przypadku manipulowania w nim.
Czujniki sygnalizujące pożar lub awarie instalacji domowych umieszcza się w kuchni, przy kominkach i kotłach grzewczych. Czujniki czadu informują o niebezpiecznym stężeniu tlenku węgla, a czujniki dymu - o dymie i wysokiej temperaturze. Czujnik gazów usypiających uruchomi alarm w momencie rozpylenia np. chloroformu, utrudniając włamanie na tzw. śpiocha.
Innym typem są czujniki reagujące na wysokie stężenie gazu ziemnego lub płynnego, które umieszcza się odpowiednio pod sufitem i przy podłodze. Z kolei o wycieku wody ostrzegają czujniki zalania, umieszczane tuż nad podłogą w kuchni i łazience.
Norbert Skupiński
Na zdjęciu otwierającym: Do komunikowania z centralą alarmową służy m.in. manipulator. Montuje się go na ścianie w pobliżu wejścia do domu, aby móc szybko wydać polecenie centrali. (fot. Bosch Security)
Dodaj komentarz