Układanie paneli podłogowych - krok po kroku

Układanie paneli - krok 1. Materiały

Kupując panele, musimy zwrócić uwagę na ich klasę użytkową, grubość i dopuszczalność do układania na ogrzewaniu podłogowym. Ilość materiału powinna uwzględniać ok. 5% zapas na odpady czy przypadkowe uszkodzenia. Panele sprzedawane są w pełnych fabrycznych opakowaniach (paczkach) z podawaną powierzchnią pokrycia.

Zgodnie z wymogami, musimy też nabyć folię przeciwwilgociową oraz podkład w postaci zrolowanej pianki bądź płyt lub zastąpić je zespolonym podkładem paroszczelnym i wyciszającym. Ponadto przyda się taśma klejąca i niewielkie opakowanie kleju do drewna. Jako wykończenie pokrycia podłogi niezbędne będą listwy przypodłogowe, dostosowane kolorystycznie do paneli. Zależnie od ich rodzaju, mogą być potrzebne elementy mocujące, narożniki i klej kontaktowy oraz masa akrylowa. Do zamontowania w progu konieczna będzie listwa maskująca z powłoką oksydowaną albo pokryta folią dekoracyjną.

Układanie paneli - krok 2. Narzędzia

Do ułożenia paneli potrzebne będą narzędzia pomiarowe - kątownik, miarka, 1-2-metrowa łata aluminiowa bądź poziomnica - jak również tnące i montażowe. Wygodne cięcie poprzeczne i wzdłużne umożliwi pilarka tarczowa z drobnym uzębieniem widiowym. Przyda się także wyrzynarka do wykonania nieprostoliniowych cięć. Szybkie i bezwiórowe przycinanie na długość zagwarantuje gilotyna, szczególnie gdy mamy do ułożenia dużą powierzchnię podłogi.

Oczywiście, przy osadzaniu listew przyściennych i progowych nie można obyć się bez wiertarki z kompletem wierteł do betonu i drewna. Odstępy dylatacyjne zapewnią plastikowe kliny, zestawiane parami w liczbie dopasowanej do układanej powierzchni. Do łączenia paneli może być potrzebny klocek profilowany (chroniący krawędzie przed uszkodzeniem podczas dobijania) oraz łapka-dobijak, umożliwiająca dociśnięcie modułu w szczelinie od strony ściany.

Układanie paneli - krok 3. Gdzie można je ułożyć?

Podłogowe panele laminowane można układać samodzielnie. Posadzka jest gotowa do użytkowania od razu. Można je kłaść w pomieszczeniach, które nie są narażone na długotrwałe zawilgocenie. Nie są do stosowania w łazience czy w pralni oraz na zewnątrz budynku.

Zależnie od przeznaczenia pomieszczenia, panele dobieramy pod kątem odporności powłoki na ścieranie, kierując się zaleceniami producenta i tzw. klasą użytkowania od AC3 do AC5. Niektóre podłogi panelowe można też montować na niskotemperaturowym ogrzewaniu podłogowym (oznaczone w ten sposób przez producenta), pod warunkiem przygotowania odpowiedniego podkładu, zapewniającego dobrą przewodność cieplną.

Układanie paneli - krok 4. Przygotowujemy podłoże

Podłożem pod panele mogą być niemal wszystkie rodzaje podkładów podłogowych, o ile są dostatecznie równe i stabilne. Panele można więc dać na stare, zniszczone posadzki z płytkami bądź wykładziną PVC, deskami, parkietem czy betonową szlichtą.

Cienkie wykładziny dywanowe z włókien syntetycznych mogą stanowić podłoże, jeśli pod nimi utworzono warstwę izolacji przeciwwilgociowej. Grube wykładziny wełniane i pokrycia z lenteksu trzeba usunąć, gdyż w razie zawilgocenia - pod szczelnym pokryciem panelami może pojawić się pleśń. Surowe podłoże betonowe powinno się zagruntować, aby uniknąć pylenia podkładu i przenikania kurzu do pomieszczenia. W przypadku świeżych jastrychów ich wilgotność nie może przekraczać 2% (cementowe) i 0,5% (anhydrytowe).

Przy podkładach z desek na legarach, należy zaplanować prostopadły do nich system paneli - co usztywni pokrycie. Nierówności podkładu nie mogą przekraczać 2 mm na długości metrowej łaty przykładanej w wielu miejscach. Większe wgłębienia trzeba wyrównać materiałem odpowiednim do rodzaju podłoża (zaprawą wyrównującą, szpachlówką do drewna), a wypukłości zeszlifować. Przy zastosowaniu grubszego podkładu dopuszczalne nierówności mogą być większe, ale nieprzekraczające 4 mm/m.

Układanie paneli - krok 5. Mierzymy pomieszczenie

Planując samodzielne ułożenie paneli, musimy ustalić sposób ich montowania z uwzględnieniem ewentualnych utrudnień. Zasadniczo powinny być układane prostopadle do ściany okiennej, dzięki czemu mniej widoczne będą połączenia kolejnych pasów pokrycia. Nie jest to jednak wymóg konieczny i można zdecydować się na inny kierunek, nawet skośny w stosunku do ścian pomieszczenia.

Nie obędzie się też bez precyzyjnego zmierzenia (w kilku miejscach) odległości między ścianami, do których równolegle układane będą elementy. Pozwoli to na określenie szerokości przycięcia ich pierwszego rzędu, a także dopasowanie ich do ułożenia we wnękach i przy drzwiach. Przy skomplikowanym kształcie pomieszczenia, musimy przewidzieć zakup większej ilości materiału o 5-10%, niż wynika to z powierzchni podłogi, bowiem część docinanych paneli będzie odpadem.

Układanie paneli - krok 6. Układamy izolację przeciwwilgociową

Panele podłogowe muszą być zabezpieczone przed wnikaniem wilgoci od strony podłoża, zwłaszcza gdy układane będą na podłodze na gruncie czy nad piwnicą. Zawilgocenie podłoża może być spowodowane nie tylko wnikającą wodą, ale również kondensacją pary wodnej na chłodnym podkładzie, gdy strop nad nieogrzewanym pomieszczeniem nie jest dostatecznie ocieplony.

Izolację przeciwwilgociową układa się z folii paroszczelnej rozwijanej z rolki i łączonej na zakład 10-15 cm. Na podłogach zagrożonych zawilgoceniem połączenia pasów folii warto dodatkowo uszczelnić przeznaczoną do tego taśmą samoprzylepną. Można też zdecydować się na podkład zespolony - folię przeciwwilgociową połączoną z warstwą wyciszającą - co ułatwia przygotowanie podłoża.

Układanie paneli - krok 7. Układamy podkład

Do wyrównanie podłoża jak i poprawy izolacji akustycznej pokrycia podłogowego wykorzystuje się różnego typu podkłady:

1. pianki rolowane o pofalowanej powierzchni - wykorzystuje się głównie do standardowych wymagań;
2. cienkie płyty komorowe bądź podkład z tektury falistej - stosuje się w przypadku układania paneli na ogrzewanie podłogowe;
3. cienkie maty z korka naturalnego bądź specjalne ciężkie podkłady mineralne - zapewniają dobrą izolację akustyczną, wykorzystywane są również na ogrzewanie podłogowe;
4. grube podkłady w formie płyt - skutecznie likwidują nierówności podłoża i chronią przed rozchodzeniem się dźwięków uderzeniowych. Niezależnie od rodzaju podkładu układany jest on zawsze z łączeniem na styk (bez zakładki) i rozścielany sukcesywnie w miarę montowania kolejnych pasów paneli. Podkłady w formie grubych płyt lepiej układać w rzędach skośnych do przebiegu paneli - co zabezpiecza przed możliwością pokrywania się styku płyt podkładowych z linią łączenia paneli.

Z kolei lekkie podkłady warto skleić punktowo taśmą samoprzylepną - co zapobiegnie ich wzajemnemu przesuwaniu się podczas montowania pokrycia.

Układanie paneli - krok 8. Niezbędne dylatacje

Panele podłogowe układane są zawsze jako tzw. pokrycie pływające, które w żadnym miejscu nie może być trwale przymocowane do podłoża, np. przez przykręcenie czy przybicie. Konieczne jest też utworzenie odstępów dylatacyjnych od ścian, słupów i innych stałych elementów w pomieszczeniu. Umożliwia to swobodny ruch pokrycia przy zmianach wilgotności i temperatury. Odstępy te (o szerokości 8-10 mm) uzyskuje się dzięki rozmieszczeniu klinów dystansowych co ok. 1 m na całym obwodzie podłogi.

Używając par klinów dopasujemy odstęp do nierówności ściany. Powinny podpierać każdy element wykończeniowy w dwóch punktach w pobliżu końców. Po ułożeniu podłogi wyjmuje się je. W przypadku paneli z połączeniami wzdłużnymi, które wymagają dobicia, pod klinem warto wstawiać podkładkę, która zabezpieczy tynk przed uszkodzeniem. Na dużych powierzchniach, gdy długość jednego boku przekracza 8 m, należy zastosować dylatację pośrednią - szczelinę między panelami przykrytą listwą maskującą.

Układanie paneli - krok 9. Układamy pierwszy rząd paneli

Układamy pierwszy rząd paneli

Przycinanie paneli

Panele przed ułożeniem powinniśmy sezonować co najmniej 2 dni, w docelowym pomieszczeniu. Jest to szczególnie ważne w okresie zimowym, gdy zmrożony materiał trafia do ogrzewanego wnętrza i chłonie wilgoć z otoczenia. Paczki elementów pozostawia się w fabrycznym opakowaniu, rozkładając je luźno na podłodze. Po rozpakowaniu każdy panel trzeba dokładnie obejrzeć i sprawdzić, czy nie ma uszkodzeń, przebarwień ani wad powłok, gdyż po ułożeniu reklamować można tylko sam materiał, bez uwzględnienia kosztów wymiany pokrycia.

Zależnie od szerokości pomieszczenia - pierwszy pas paneli formujemy bez ich zwężania, lub przycinamy na szerokość umożliwiającą wstawienie ostatniego pasa o szerokości nie mniejszej niż 5 cm. Trzeba też uwzględnić ewentualną nierównoległość przeciwległych ścian i skorygować szerokość pierwszego rzędu. Panele układamy wpustem (wystającą dolną częścią zamka) w stronę montowania kolejnych pasów i łączymy je wzdłużnie.

Ostatni moduł w rzędzie docinamy, ale nie może on mieć mniej niż 40 cm. Jeśli jest inaczej, to odpowiednio skracamy pierwszy panel w rzędzie. Odcięty kawałek ostatniego elementu zostanie wykorzystany jako pierwszy w drugim pasie. Przy przycinaniu na długość powinniśmy pamiętać, że skracamy panele tylko z jednej strony - dwustronne obcięcie uniemożliwi połączenie środkowej części i nie będzie się on nadawał do użycia (powstanie odpad).

Ponieważ łączenia wzdłużne paneli muszą być wzajemnie przesunięte w kolejnych rzędach o nie mniej niż 30 cm, odcięte kawałki nie zawsze można zastosować i trzeba odłożyć je do zamontowania w dalszej części podłogi.

Układanie paneli - krok 10. Łączymy elementy

Sposób łączenia paneli zależy od konstrukcji zamków, a jego opis powinien być zamieszczony w instrukcji montażowej producenta. Technika łączenia będzie więc różna i może wymagać użycia dodatkowych narzędzi. Łączenie poprzeczne modułów jest prawie zawsze takie same - po odchyleniu o 10-15 stopni i połączeniu zamków, wystarczy opuścić panel, dociskając go jednocześnie do pozostałych. Po zatrzaśnięciu zamka, złącze powinno utworzyć równą i gładką powierzchnię bez widocznej i wyczuwalnej szczeliny.

Zróżnicowane są natomiast sposoby wykonania połączeń wzdłużnych i polegają one na:

• dobiciu kolejnego panelu;
• złączeniu następnego pasa połączonych już wzdłużnie paneli;
• dociśnięciu w pionie zatrzaskowego złącza.

W przypadku złączy dobijanych - poszczególne rzędy muszą być blokowane klinem do ściany, a montaż ostatniego elementu w pasie wiąże się z użyciem specjalnego dobijaka. Moduły łączone całymi pasami - wymagają pracy przynajmniej dwóch osób, gdyż długą wstęgę trudno równomiernie zaczepić na zamkach. Najprostsze jest łączenie zatrzaskowe, lecz ten sposób dotyczy tylko niektórych typów paneli.

Układanie paneli - krok 11. Dopasowujemy ostatni rząd

Wstawienie końcowego pasa paneli z reguły wymaga wzdłużnego ich przycięcia za pomocą pilarki tarczowej. Można też użyć wyrzynarki lub piły ręcznej, ale będzie to dość pracochłonne. Linię cięcia najłatwiej wyznaczyć po odwróceniu modułu na spodnią stronę i przyłożeniu piórem do ściany. Zaznaczamy ołówkiem punkty na brzegach - pokrywające się z krawędzią już ułożonych paneli - i po przesunięciu ich o szerokość szczeliny dylatacyjnej (8-10 mm) wykreślamy linię cięcia.

W ten sam sposób zwężamy następne elementy, przystawiając je kolejno - w zaznaczonych odstępach - w rejonach ich późniejszego zamontowania. Wykonanie ostatniego rzędu może wymagać wykorzystania dobijaka, gdyż palce nie mieszczą się między panelem a ścianą.

Układanie paneli - krok 12. Układamy panele wokół rur

Ułożenie paneli w progu otworu drzwiowego oraz dostosowanie ich np. do wystających z podłogi rur grzejnikowych wiąże się z dopasowaniem elementów pokrycia. Wzdłuż zarysu ościeżnicy musi być utworzona szczelina dylatacyjna, co przy jej skomplikowanym kształcie nie jest łatwe do wyrysowania. W przypadku ościeżnic drewnianych, problem można rozwiązać przez podcięcie jej na wysokość, pozostawiając niewielki luz nad warstwą wykończeniową.

Właściwie przycięty panel wsuwamy pod ościeżnicę, a połączenie z resztą podłogi robimy jako klejone, po usunięciu wypukłości zamka. Równe przycięcie ramy piłką ręczną nie będzie proste i znacznie lepsze efekty uzyskamy, posługując się wielofunkcyjnym elektronarzędziem (przecinarką oscylacyjną). Przy ościeżnicach metalowych, lub gdy nie chcemy skracać ościeżnicy, w odrysowaniu jej kształtu pomoże wzornik listkowy do kopiowania zarysów, ustawiony na przycinanym panelu tak, aby uformować dylatację wzdłuż całego zarysu. Po wycięciu, powstałą szczelinę można zamaskować masą akrylową o dobranym kolorze.

Kłopotliwe jest też ułożenie modułów, gdy z podłogi wystają rury c.o. Przylegający do nich panel trzeba odpowiednio przyciąć, przenosząc położenie rur w miejsca koniecznych wycięć. Przystawiamy więc element do rur, zaznaczamy ich rozstaw, a następnie ustalamy odległość do ułożonego rzędu paneli. W wytyczonym rejonie wiercimy otwory o średnicy większej o 15-20 mm niż rury i przecinamy do brzegu panelu. Po jego wstawieniu "zamykamy" wycięcie, wklejając usunięty fragment. Przejście rur przez pokrycie podłogowe zamaskują osadzone, dzielone rozetki.

Układanie paneli - krok 13. Mocujemy listwy przypodłogowe i...

Ułożona podłoga wymaga zamontowania obramowania w postaci listew przypodłogowych, które przykryją też szczeliny dylatacyjne.

Zależnie od rodzaju listew różny jest sposób ich przytwierdzania, ale zawsze mocujemy je wyłącznie do ściany, a nie do podłogi:

• okleinowane listwy i ozdobne kształtki z PVC
• są łatwe w montażu; w listwach można ukryć np. przewody elektryczne. Składają się z dwóch części: listwy-stopki przykręcanej do ściany i wstawki maskującej; kształtki wstawia się na zaczepy, służą do zakrycia naroży i zakończeń paneli;
• listwy drewniane i drewnopochodne
• najczęściej osadzane na przykręcanych zaczepach, co umożliwia ich łatwe zdemontowanie, np. na czas malowania ścian. Można je też przykleić i "uszczelnić" na styku ze ścianą masą akrylową.

Układanie paneli - krok 14. ... i listwę w progu

W drzwiach czy w miejscach, gdzie stykają się różne rodzaje pokryć podłogowych - musimy wstawić listwy maskujące, które jednocześnie przykrywają niezbędną dylatację i zapewniają możliwość swobodnego przesuwania się paneli. Przytwierdza się je do podłoża kołkami rozporowymi. Mocowanie jest niewidoczne i przynajmniej teoretycznie do rozłączenia. Listwy mogą być układane na styku pokryć o jednakowych poziomach lub przy różnicy wysokości do ok. 15 mm.

Montaż jest bardzo prosty - po ich przycięciu na potrzebną długość, w podłożu wierci się otwory pod kołki, w liczbie odpowiadającej dołączonym elementom, a po wprowadzeniu łbów wkrętów w rowek listwy i rozsunięciu według rozstawienia kołków, równomiernie wbija się mocowania, uderzając przez drewniany klocek.

Panele laminowane - układanie krok po kroku

Zobaczcie genialny film reklamowy Swiss Krono: w rolach głównych Tomasz Kammel oraz pani Ewelina, właścicielka szkoły tańca

Redaktor: Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: Bosch