Piętrowy dom zamiast parterowego

To nieforemny kształt parceli, a także położenie względem lasu i stron świata wymusiły na właścicielach indywidualne opracowanie projektu przyszłego domu. Ale sytuacja zadziałała na ich korzyść! Dzięki współpracy z architektami udało się zręczne wpasować rozłożystą bryłę budynku w najlepiej oświetlony obszar na posesji, a przy tym zachować przepisową strefę ochronną lasu.

Działka obok domu przyjaciół

Właściciele przyznają, że wcześniej nabyli inną działkę i nawet mieli już pozwolenie na budowę domu, lecz nie odważyli się wprowadzić inwestycję w czyn z powodu, jak się w międzyczasie przekonali, zbyt odległej lokalizacji od miejsca pracy. Nadal mieszkali więc w szeregowcu na strzeżonym osiedlu, choć mieszkanie stawało się dla trzyosobowej rodziny za małe, a ogródek tylko zaostrzył im apetyt na coś większego.

Wielospadowy dach pokryto dachówką cementową w kolorze antracyt. Podmurówkę obrobiono okładziną z klinkieru. Ze względu na bliskość lasu ściany otynkowano tynkiem silikonowym. Zastosowano okna z siedmiokomorowymi profilami z PVC oraz trzema ciepłymi i bezpiecznymi szybami. Na taras za domem, z identyczną betonową nawierzchnią, prowadzą 3 wyjścia tarasowe: z salonu, pokoju fitness, pracowni Stelli. Tę strefę wypoczynkową celowo ulokowano przy domowej strefie ćwiczeń, wyposażonej w prysznic (a w niedalekiej przyszłości - również w saunę) i przeznaczono tylko do rodzinnego użytku. Ma powierzchnię 43 m2 i w przyszłości zostanie urządzona kompletem wygodnych leżanek ogrodowych.

- Kiedy zrezygnowaliśmy z tamtej działki, znajomi zaczęli nas namawiać do kupna ziemi położonej obok ich posesji - opowiada Stella. - Można powiedzieć, że ta działka znalazła nas, a nie my ją! Od dawna znaliśmy to miejsce, bo przyjeżdżaliśmy tu do znajomych, żeby połazić po lesie, albo zwiedzać okolicę na rowerach. Podobała się nam ze względu na zieleń i możliwość aktywnego wypoczynku.

Początkowo nie do końca poważnie traktowałam propozycję znajomych, żeby zamieszkać po sąsiedzku, bo wtedy było dla mnie niewyobrażalne, że można pod takim lasem mieć dom i w nim zasnąć. Ale powoli oswajałam się z taką ewentualnością, ponieważ miejsce znajduje się niedaleko poprzedniego osiedla i ma znaną nam infrastrukturę. Ma też niecodzienną zaletę - zawsze czuliśmy się tutaj jak na wczasach i super wypoczywaliśmy.

Dom składa się z połączonych dwóch brył: parterowej i piętrowej. Parterowa, przykryta strzelistym dachem, celowo nie jest dużo niższa od dwupoziomowej. Właściciele i architekci starali się tak zaprojektować ich rozmiary i wysokość, żeby pasowały pod względem proporcji do dużej posesji otoczonej lasem i sąsiednich dwukondygnacyjnych budynków.

- W tamtym czasie rozglądałem się raczej za gotowym domem w tej okolicy, lecz ceny były coraz wyższe, jak to w 2008 roku. - dodaje Rafał. - Tymczasem cena tej działki jak najbardziej była w naszym zasięgu, choć miała większą powierzchnię, niż potrzebowaliśmy. W końcu zdecydowaliśmy się z żoną ją kupić. Wychodziliśmy z założenia, że skoro nie postawimy tu typowego miejskiego domu, powinno być na niej dużo przestrzeni.

Plusem tej sytuacji było to, że późniejszą budowę mogliśmy podzielić na etapy, a nie od razu wykładać dużą kwotę na działkę i dom. Minusem, który musieliśmy jakość zgrabnie "ograć", był trapezowy kształt posesji, konieczność zachowania strefy ochronnej lasu oraz położenie wysokich drzew od strony południa i zachodu. Oboje obawialiśmy się cienia. Posadowienie domu w najsłoneczniejszym miejscu udało się nam po wycięciu przyleśnych chaszczy.

Razem z architektami zastosowaliśmy też duże przeszklenia i jasne nawierzchnie wokół budynku, dzięki którym wykorzystujemy teraz dzienne światło. Kolejne zabiegi to: jasne ściany i posadzki w pomieszczeniach. Ważną zaletą działki było dobre uzbrojenie w media. Miała dostęp do sieci elektrycznej, wodociągowej, kanalizacyjnej. Nie było jedynie wiadomo, kiedy miejscowość zostanie zaopatrzona w sieć gazową. Mieszkańcy zawiązali komitet społeczny i właśnie kończyli rozmowy z gazownią. Sieć powstała pod koniec naszej budowy, w 2014 r.!

Ściany ozdobiono wnękami, żeby je dyskretnie urozmaicić. W jednej z nich jest główne wejście. Drzwi ze stali mają wstawkę ze szkła i boczne doświetle. Bryła parterowa obejmuje pomieszczenia dzienne, pokój fitness i oddzieloną drzwiami strefę małżeńską.

Miał być parterowy, a jest piętrowy

Para przeprowadzała się 6 razy i miała za sobą mieszkanie w zabudowie szeregowej oraz projektowanie domu na pierwszą działkę, dlatego doskonale znała najlepszy dla siebie program funkcyjny.

- Potrzebowaliśmy poukładania tych klocków na planie nowego domu i obudowania ich ładną bryłą - opowiada Rafał. - Dlaczego postawiliśmy budynek z piętrem, a nie parterowy tak, jak pierwotnie zamierzaliśmy? Otóż w naszej okolicy są tylko wysokie budynki i nie chcieliśmy, żeby w porównaniu z nimi nasz wyglądał jak przybudówka gospodarcza. Aby uniknąć takiego przykrego efektu, parterową część domu przykryliśmy strzelistym dachem i połączyliśmy z piętrową! Niechętnie, lecz tak zrobiliśmy. Jednokondygnacyjna nie jest dużo niższa od dwukondygnacyjnej, bo dom nie mógł zniknąć na posesji otoczonej lasem i pobliskimi domami.

Jeśli chodzi o układ wnętrz, to zamierzaliśmy w nim zawrzeć to, czego do tej pory nie mieliśmy, czyli garaż na 2 auta, garderobę, pokój gościnny, fitness, pracownię komputerową i malarską, bo żona planuje wrócić do malowania obrazów. Pomieszczenia dzienne oddzieliliśmy od strefy sypialnianej i prywatnej, i to spowodowało pewne utrudnienia podczas projektowania. Część dzienną oraz pokój fitness i małżeńską strefę umieściliśmy na poziomie 0, w bryle parterowej. Natomiast garaż i przestrzeń dla syna - w bryle piętrowej.

W bryle z pełnym piętrem umieszczono strefę garażową i gospodarczą, a nad nimi - pokoje syna, gościnny i komputerowy oraz łazienkę. Przy strefie dziennej natomiast - 2 duże tarasy wykonane metodą "na sucho". Ten od frontu, skierowany na zachód, przylega do jadalni i służy do przyjmowania gości (stąd jest najbliżej do kuchni i WC). Ma dwupoziomową posadzkę z betonowych płyty w jasnym kolorze, żeby odbijały światło dzienne. Nad dolną płytą planują pergolę ze szklanym dachem.

- Dla mnie priorytetem było, żeby oprócz sypialni każdy z nas miał własny pokój - mówi Stella. - Taki kąt, w którym może się zamknąć i pracować. Jako rekompensatę za pewne ograniczenia towarzyskie po przeprowadzce tutaj przygotowaliśmy dla syna obszerną przestrzeń na piętrze. W nowym domu oddzieliliśmy kuchnię, bo poprzednia otwarta nie sprawdziła się. No i chcieliśmy mieć w niej spiżarnię. Kuchnia nie miała być zbyt duża, tylko poręczna. Postaraliśmy się natomiast o przestronniejszą jadalnię i salon. Całość projektowaliśmy od razu z meblami. Wskazywaliśmy architektom - tu będzie kredens, a tu kanapa itd.

Ze względu na układ działki w strony świata skierowaliśmy strefę dzienną na wschód i zachód. W związku z tym zależało mi, żeby duże okna tarasowe w jadalni i salonie ustawione zostały na przestrzał, wpuszczając dużo światła i tworząc długą oś widokową. Teraz z frontowego ogrodu i tarasu widzimy, przez jadalnię i salon, taras i zieleń za domem. Południowa ściana, wzdłuż salonu i jadalni, znajduje się niedaleko domu znajomych i od strony mocno zadrzewionej, dlatego są w niej tylko zwykle okna, a nie tarasowe. Ponieważ sami często się przeprowadzaliśmy, kupując i sprzedając różne mieszkania, ten dom zaprojektowaliśmy również z punktu widzenia przyszłych kupujących. Ma być dla nich atrakcyjny, jeśli kiedyś będziemy zmuszeni go sprzedać.

Projekt: inż. arch. Grzegorz Kostyła i Mariusz Gantner; Rzut parteru i rzut poddasza

Budowa, instalacje i urządzenia

Właściciele przyjęli założenie, że budują etapami (trwało to 3 lata), używają sprawdzonych materiałów i technologii, natomiast nie stosują super nowoczesnych rozwiązań, ze względu na ich wysokie koszty oraz konieczność zatrudniania wyspecjalizowanych fachowców. Do wzniesienia domu wybrali bloczki silikatowe. Stan surowy zamknięty postawiła ekipa fachowców z okolicy, a potem kolejna - wykończyła budynek. Mając tylko dwóch generalnych wykonawców, Rafał wynegocjował długą gwarancję na wykonawstwo.

Stella i Rafał są zwolennikami jasnych wnętrz. Poczynili wiele zabiegów, żeby wykorzystać każdy promień światła, a przy tym zastosowali kolorystykę sprzyjającą ogólnemu relaksowi. Miała być neutralna i powtarzać kolorystykę bryły budynku. Na posadzkach położyli jasnoszare płyty gresu, na ścianach farbę w kolorze szarym z "kroplą" czerwonej (Stella - która ukończyła liceum plastyczne - uważa, że wtedy szary odcień wydaje się optycznie cieplejszy).

System grzewczy jest prosty. Dom i c.w.u. ogrzewa kondensacyjny kocioł na gaz z sieci. W całej części dziennej ułożono wodne ogrzewanie podłogowe, zaś w strefach prywatnych zaplanowano grzejniki na ścianach. Właściciele chętnie używają zamkniętego wkładu kominkowego z mechanicznym rozprowadzaniem ciepła po całym budynku. Na razie, ze względu na długą amortyzację kosztów instalacji wentylacji mechanicznej z rekuperatorem, przełożyli jej ewentualny montaż na przyszłość. Sprzątanie domu ułatwia instalacja centralnego odkurzania i "miękka" woda z wodociągu, uzdatniana urządzeniem zmiękczającym.

Kuchnia została oddzielona od reszty pomieszczeń i celowo nie ma zbyt dużej powierzchni, dzięki czemu jest ergonomiczna i przytulna. Właściciele zaprojektowali w niej zabudowę w kształcie litery L z frontami szafek, wykonanymi na zamówienie z drewna bukowego oraz blatami z drewna dębowego. Wybrali ceramiczną płytę kuchenną. Za przesuwnymi drzwiami urządzili obszerną spiżarnię (o pow. 4,37 m2) i są z tego rozwiązania zadowoleni.

Strefę dzienną "otwarto" na wschód i zachód za pomocą dużych okien tarasowych w jadalni i salonie. Celowo ustawiono je na przestrzał, wpuszczając dużo światła i tworząc długą oś widokową. Z frontowego ogrodu i tarasu widać, poprzez jadalnię i salon, taras i zieleń za domem. W ścianie południowej, ciągnącej się wzdłuż salonu i jadalni, są tylko zwykle okna, a nie tarasowe. To dlatego, że ściana znajduje się niedaleko sąsiedniego domu i od strony mocno zadrzewionej.

Redaktor: Lilianna Jampolska