13 najczęstszych błędów podczas wymiany posadzki

1) Zbytnie podniesienie poziomu posadzki

Ważne jest zachowanie jednakowego poziomu we wszystkich pomieszczeniach danej kondygnacji - ewentualne progi nie powinny być wyższe niż 2 cm. Pamiętajmy, że grubość posadzki, łącznie z warstwą mocującą, wynosi 0,3-2,5 cm. Jeżeli planujemy gruntowny remont podłogi, należy dokładnie przeliczyć i odpowiednio zaplanować grubość jej warstw. Warstwa ocieplenia zajmie co najmniej 10 cm, wygłuszająca 2-3 cm, zaś wylewka 4-5 cm.

2) Brak dylatacji

Podczas układania posadzek panelowych i drewnianych należy zachować ok. 1 cm odstępu od stałych elementów pomieszczenia. Dylatacja obwodowa konieczna jest również w warstwie podkładu podłogowego. Jest on narażony na wahania temperatury i wilgotności, może się zatem nieznacznie rozszerzać i kurczyć. Jeśli nie zostanie oddzielony od ścian za pomocą dylatacji, będzie na nie napierał i zacznie pękać.

3) Niewłaściwe układanie posadzki drewnianej

Montaż klepek, desek lub paneli na niedostatecznie wysuszonym podłożu, w krótkim czasie doprowadzi do deformacji posadzki i powstania szpar w miejscach łączeń. Z czasem może też pojawić się na niej grzyb. Jeśli podłoże stanowi jastrych cementowy, musi schnąć przynajmniej miesiąc. Ponadto drewno i panele należy przechowywać kilka dni w pomieszczeniu, w którym będą układane. W przeciwnym razie na łączeniach elementów mogą pojawić się szpary. Podczas układania materiał nie może być ani zbyt wilgotny, ani nadmiernie wysuszony.

Szpary w parkiecie po cyklinowaniu (fot. agusia8720 (forum.budujemydom.pl))

4) Przytwierdzenie listew przypodłogowych do podłogi

Posadzki drewniane wymagają zastosowania listew wykończeniowych. Przykleja się je, bądź przykręca, jedynie do ścian - w ten sposób nie blokują ruchów pokrycia podłogowego.

5) Układanie płytek na posadzce drewnianej

Klepki, deski i panele nie są dobrym podłożem pod płytki ceramiczne. Choć niektórzy producenci klejów do ceramiki dopuszczają użycie swoich produktów na podkładzie z drewna, pod warunkiem zastosowania dodatkowej warstwy zaprawy, zbrojonej siatką z włókna szklanego.

Może cię zainteresować

Jak i czym przeprowadzić prace rozbiórkowe przy remontach i modernizacji domu? Czy aluminium można kleić? Jaka farba na zacieki po zalaniu? Profesjonalny system renowacyjny do usuwania wilgoci i pleśni z Twojego domu Jak nie stresować się w czasie budowy? Wymiana okien za grosze. Tak uzyskasz dofinansowanie Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych. Praktyczne porady Jakie płyty, profile i akcesoria będą potrzebne do zabudowy poddasza? Wnętrza w duchu glamour z farbami Tikkurila Jak urządzić sypialnię na poddaszu? Jak urządzić wnętrza w stylu loftowym?

Zobacz więcej Zwiń

6) Brak izolacji przeciwwilgociowej w pomieszczeniach mokrych

Okładzina z płytek ceramicznych nie tworzy wodoszczelnej warstwy. Przed ich ułożeniem konieczne jest więc utworzenie izolacji z tzw. płynnej folii. Bezpośrednio na wyschniętej powłoce można przyklejać płytki.

7) Nieprawidłowy dobór zaprawy klejowej

Dopasowuje się ją odpowiednio do rodzaju i wielkości płytek. Do wielkoformatowych układanych na podłodze zaleca się klej rozpływny, który dokładnie wypełnia całą przestrzeń między jastrychem a okładziną. Do płyt z jasnego kamienia czy szklanej mozaiki przeznaczone są zaprawy na bazie białego cementu, który nie prześwituje i nie zmienia koloru okładziny.

8) Niwelowanie większych nierówności przy użyciu zaprawy klejowej

W miejscach, gdzie warstwa kleju będzie bardzo gruba, mogą pojawić się nierówności posadzki, ponieważ zaprawa po związaniu skurczy się.

9) Niewłaściwe przygotowanie do fugowania

Przed przystąpieniem do tej czynności, należy oczyścić fugi z resztek zaprawy - póki jeszcze nie jest bardzo twarda. Po przetarciu powierzchni płytek ostrą gąbką, usuwamy ze spoin zaprawę – np. przy użyciu skrobaka do fug. Nie wolno robić tego wkrętakiem ani gwoździem - sztywnym narzędziem łatwo jest ukruszyć brzegi płytek.

10) Montaż klepek, desek lub paneli na niedostatecznie wysuszonym podłożu

W krótkim czasie doprowadzi to do deformacji posadzki i powstania szpar w miejscach łączeń. Z czasem może też pojawić się na niej grzyb. Jeśli podłoże stanowi jastrych cementowy, musi schnąć przynajmniej miesiąc.

11) Przycięcie obydwu końców panelu

Przy przycinaniu na długość trzeba pamiętać, że panele skracamy tylko z jednej strony. Dwustronne obcięcie uniemożliwi połączenie pozostałej (środkowej) części z innymi deskami. Stanie się ona odpadem.

12) Układanie podłogi z drewna lub paneli bez dylatacji przy ścianach

Należy zachować ok. 1 cm odstęp od stałych elementów pomieszczenia. W przeciwnym razie, posadzka - rozszerzająca się pod wpływem zmian temperatury i wilgotności - będzie napierała na ściany i zacznie pękać. Dylatacja obwodowa konieczna jest również w warstwie podkładu podłogowego.

13) Niewłaściwe wykonanie połączenia na styku różnych posadzek

Powinno być ono dopasowane do obydwu materiałów posadzkowych. Najczęściej stosuje się połączenia elastyczne, które niwelują naprężenia. Błędem jest np. zastosowanie fugi między dwiema posadzkami z płytek. W takim przypadku zaleca się wykonać dylatację z masy silikonowej (w odpowiednio dobranym kolorze).

Redaktor: Małgorzata Kolmus