Dociekliwy Inwestor: - Czas na drzwi wewnętrzne. Temu elementowi nie trzeba chyba poświęcać zbyt wiele miejsca?
Majster Guru:- Wybaczy pan, lecz nie zgodzę się z takim podejściem. Przecież drzwi wewnętrzne to jeden z najczęściej oglądanych i używanych elementów domu! Ich zadaniem jest nie tylko oddzielanie, izolowanie akustyczne i doświetlanie wnętrz - drzwi pełnią też ważną funkcję dekoracyjną.
- Ma pan rację, panie inżynierze. W domu ciągle otwiera się jakieś drzwi, nawet za bardzo się nad tym nie zastanawiając. Czym więc kierować się przy ich wyborze?
- Drzwi powinny być przede wszystkim solidne, bezpieczne, estetyczne oraz harmonizować z danym wnętrzem. Skrzydła wewnętrzne produkuje się przeważnie z drewna litego lub klejonego warstwowo. W sprzedaży są też modele z płyt drewnopochodnych. Różnią się nie tylko materiałem, z jakiego są wykonane, ale także budową.
Najważniejszy jest podział na przylgowe - po zamknięciu wystające nieco przed lico ściany, oraz bezprzylgowe, czyli zlicowane z jej płaszczyzną. Do wyboru mamy drzwi pełne i z przeszkleniami. Te pierwsze zaleca się do pomieszczeń, w których chcemy zachować intymność. Drzwi z przeszkleniami pozwolą z kolei doświetlać ciemne wnętrza.
- Np. korytarz?
- Tak. Zwolennicy minimalistycznych rozwiązań mogą zdecydować się na drzwi z aluminiową ościeżnicą, która jest ukryta w murze. Jej montaż wymaga co prawda odpowiedniego przygotowania otworów drzwiowych, jednak efekt jest bardzo ciekawy - ukryta ościeżnica sprawi, że drzwi wtapiają się w ścianę.
- Wiem też, że drzwi mogą otwierać się w różny sposób.
- Brawo, nie wszyscy mają świadomość, że istnieją drzwi inne niż uchylne, zwane rozwieranymi. Wynika to z tego, że ten rodzaj jest zdecydowanie najpopularniejszy. Standardowa szerokość skrzydeł drzwi uchylnych to: 70, 80, 90 i 100 cm, natomiast wysokość to 203 cm. Występują jako jedno- lub dwuskrzydłowe. Ze względów bezpieczeństwa, drzwi w łazienkach, toaletach, kuchniach i kotłowniach muszą otwierać się na zewnątrz. Ważne także, aby skrzydła nie kolidowały ze sobą przy otwieraniu i nie otwierały się na zewnątrz w pobliżu ciasnych ciągów komunikacyjnych, bo mogłyby stanowić zagrożenie dla przechodzącej osoby.
- Nie każde pomieszczenie da się zaaranżować tak, aby drzwi nie przeszkadzały.
- W mniej ustawnych pomieszczeniach, można zaplanować drzwi rozsuwane, które zajmują znacznie mniej miejsca, niż rozwierane. Montuje się je na dwa sposoby. Pierwszy polega na przytwierdzeniu do ściany prowadnicy, po której przesuwa się skrzydło (lub skrzydła, ponieważ drzwi przesuwne występują również w wersji dwuskrzydłowej). Mankamentem takiego rozwiązania jest to, że ich w pobliżu nie można ustawić żadnych mebli, a sama prowadnica na ścianie też nie wygląda zbyt efektownie.
Wygodniejsze jest zamontowanie drzwi przesuwnych chowających się w ścianie - konstrukcja jest wtedy niewidoczna. Montaż wiąże się jednak z koniecznością wykucia w przegrodzie otworu, w którym ukryta będzie specjalna kaseta na drzwi lub zamontowania kasety na ścianie. Alternatywą są drzwi harmonijkowe. Składają się z paneli szerokości 5-10 cm, łączonych pasami materiału z elastycznego tworzywa lub płótna. I te nie zajmują dodatkowej przestrzeni, ponieważ nie wychodzą poza ościeżnicę. Ich wadą jest to, że nieznacznie zmniejszają szerokość otworu, poza tym nie stanowią skutecznej bariery akustycznej i termicznej.
W miejscach, w których nie da się zastosować drzwi uchylnych, można zamontować drzwi łamane. Podobnie jak harmonijkowe, przesuwają są po prowadnicach, ale złożone są najczęściej z dwóch paneli, połączonych ze sobą zawiasami. Składają się w pół, zaś po rozłożeniu prawie nie różnią się od tradycyjnych drzwi uchylnych.
- W jaki sposób montuje się drzwi wewnętrzne?
- Sposób montażu zależy od rodzaju drzwi i materiału, z jakiego są wykonane. Wskazówki zawarte są zazwyczaj w instrukcji dołączonej do modelu. Generalnie, ościeżnice przeznaczone do lekkich drzwi płycinowych osadza się przeważnie jedynie na piankę montażową, natomiast cięższe, np. z litego drewna, wymagają dodatkowego zamocowania za pomocą kołków rozporowych. Do wyboru mamy ościeżnice stałe i najpowszechniej obecnie stosowane regulowane. Te pierwsze mają określoną szerokość, dopasowaną do standardowej grubości murów.
- A co z ościeżnicami regulowanymi?
- W ościeżnicach regulowanych szerokość można zmieniać w określonym zakresie (najczęściej 2 cm), co umożliwia łatwe dopasowanie do różnych wymiarów.
- Na co zwracać uwagę podczas prac montażowych?
- Wspomnę o kilku typowych błędach, które zdarzają się przy tego typu pracach. Jednym z nich jest uzupełnianie zbyt szerokiej (powyżej 2-3 cm) szczeliny montażowej wokół ościeżnicy pianką. Takie rozwiązanie osłabia mocowanie, dlatego zbyt szeroki otwór drzwiowy należy zwęzić, np. przyklejając paski z płyty gipsowo-kartonowej. Częstym błędem jest też niedokładne ustawienie ościeżnicy. Prawidłowość należy sprawdzić nie tylko poziomicą, ale także mierząc przekątne lub za pomocą dużego kątownika, czy zachowany jest kąt prosty pomiędzy bokami a poprzeczką.
Zdarza się również, że ze względu na zbyt niski otwór drzwiowy skrzydło wymaga skrócenia. W takich przypadkach trzeba pamiętać, że przycięcie więcej niż 3 cm skrzydła mogłoby doprowadzić do jego deformacji. Co więcej, niektórych typów skrzydeł, ze względu na rodzaj wykorzystywanych zawiasów krytych, w ogóle nie wolno skracać.
Na pytania odpowiadał: Norbert Skupiński
Dodaj komentarz